Από την Έλενα Αρώνη Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
https://www.facebook.com/elena.ar.elena?fref=ts
Έχεις υπάρξει και τα δύο. Υπήρξαν στιγμές που απόλαυσες και τους δύο ρόλους, γέλασες, πέρασες καλά και στο τέλος του σουαρέ ένιωσες μια γλυκιά πληρότητα από τη χημεία που είχες με τους γύρω φίλους/συνεργάτες/γνωστούς κλπ...
Ήταν και κάτι άλλες... συναθροίσεις, που τα πράγματα δεν πήγαν και τόσο καλά, βέβαια... Ένιωσες να βαριέσαι μέχρι θανάτου, ή ευχήθηκες απεγνωσμένα να τελειώσει το βασανιστήριο και η παρέα – φόλα να σηκώσει άγκυρες για αλλού, προτού πάρεις εσύ την απόφαση να κάνεις χαρακίρι...!
Κι αν πιάσουμε την πρώτη περίπτωση που τα πράγματα είναι μια χαρά, είτε καλεσμένος είτε οικοδεσπότης, την έχεις μια χαρά και "άντε παιδιά να το ξανακάνουμε καμιά μέρα"...
Στην περίπτωση του... "που είναι η πόρτα να φύγω" ή "έχετε κάνα παράθυρο να βουτήξω", όμως; Εκεί σε θέλω! Τι είναι προτιμότερο; Να είσαι καλεσμένος...ή οικοδεσπότης;
Ναι, ναι ξέρω.... καλεσμένος θα πεις. "Εύκολο! Καλεσμένος, φυσικά! Άμα είμαι καλεσμένος κάπου και βλέπω ότι δεν τσουλάει η κατάσταση και η ατμόσφαιρα δε με σηκώνει, φεύγω... είτε με δικαιολογία, είτε άνευ αυτής... Τέλος πάντων, ΦΕΥΓΩ!"
Μη βιάζεσαι, όμως. Μπορεί τεχνικώς να φαίνεται όντως απλό αλλά δεν είναι και τόσο. Γιατί αν αυτός που σε κάλεσε προσβληθεί; Αν στήριξε σε σένα τη βραδιά-ναυάγιο, όντας κι ο ίδιος ανίκανος να φύγει και βλέποντάς σε σαν παρηγοριά, τι θα κάνεις; Θα τον αφήσεις στα κρύα του λουτρού. Μόνο του με την πακετάρα...; Κι αν είναι και καλός σου φίλος και δεν περίμενε κι ο ίδιος ότι θα πήγαινε τόσο χάλια αυτό που οργάνωσε; Τι θα πεις; Εγώ φεύγω βγάλ' τα πέρα μόνος σου;
Κι αν είσαι οικοδεσπότης; Εκεί τα πράγματα είναι όντως σκούρα. Κακά τα ψέματα... Από που να φύγεις; Από το σπίτι σου ή από τον χώρο που έκλεισες εσύ και τους κάλεσες εσύ; Δε λέει... δε γίνεται... δεν μπορείς να το κάνεις αυτό!
Κι αν νιώσεις ότι έφτασες στο μη περαιτέρω; Στην περίπτωση που δεν αντέχεις με τίποτα παρά την καλή θέλησή σου; Άρχισες να ζαλίζεσαι με τα άκυρα που ακούς, το βαρύ κλίμα, τον απρόσμενο φίλο που έφερε κάποιος μαζί του (για κακή σας τύχη), δεν το γνώριζες αλλά τον δέχτηκες (που να 'ξερες) και χάλασε όλη την παρέα, το ρόλο του διαιτητή μεταξύ δυο καλεσμένων που παρεξηγούνται συνεχώς ή τη μονοτονία της κουβέντας που δε λέει να αλλάξει και για κάποιο λόγο βλέπεις το ταβάνι να σου 'ρχεται και η επαφή σου με το περιβάλλον να γίνεται ελλειμματική ώρα με την ώρα; Μήπως τότε πρέπει κάτι να κάνεις;
Μα γίνεται; Επειδή ο "πνιγμένος" απ' τα μαλλιά πιάνεται, σου λέμε πως γίνεται! Κάποιοι που βρέθηκαν σε παρόμοια κατάσταση, βρήκαν τρόπους επιβίωσης... Ένα απρόσμενο τηλεφώνημα κάποιου φίλου-σωτήρα κι εσύ να φωνάζεις "αμάν τι έπαθα πρέπει να φύγω, συνέβη κάτι (θα το βρεις) χαλάει η παρέα (ναι η χαλασμένη σκέφτεσαι), δυστυχώς πρέπει να το διαλύσουμε παιδιά, γεια σας!" Και το σενάριο αυτό έχει πολλές παραλλαγές... αρκεί, βέβαια, να έχεις φίλους-σωτήρες, που μπορούν να τηλεφωνήσουν ή να έρθουν εκεί να σε σώσουν με μια καλή δικαιολογία!
Στην πρώτη περίπτωση νομίζεις ότι είναι εύκολο να φύγεις αλλά δεν είναι πάντα έτσι, ενώ στη δεύτερη περίπτωση θεωρείς τον εαυτό σου ανίκανο να κάνεις κάτι ως οικοδεσπότης για να γλυτώσεις...κι όμως μπορείς... Τελικά όλα σχετικά είναι.
Αυτό να θυμάσαι μέχρι την επόμενη φορά που θα είσαι... καλεσμένος ή οικοδεσπότης!