Από τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο
Ο ερχομός του Γιάννη Αντετοκούνμπο προκάλεσε ενθουσιασμό στους φίλους της Εθνικής μας. Ταυτόχρονα δημιούργησε πολλές προσδοκίες για τη φετινή μας πορεία στο Μουντομπάσκετ. Με αφορμή μάλιστα την απουσία των μεγάλων ονομάτων από το ρόστερ της Αμερικής, κάποιοι μίλησαν ακόμα και για χρυσό.
Η αλήθεια είναι ότι η ενσωμάτωση του σταρ του Μιλγουόκι στο ρόστερ της Εθνικής είναι πολύ μεγάλη υπόθεση. Πρόκειται για έναν παίχτη με εξωπραγματικά προσόντα που μπορεί να κάνει πάρα πολλά πράγματα στο παρκέ. Μπορεί να μην είναι Τζόρνταν ή Κόμπε, είναι σίγουρο όμως ότι πρόκειται για έναν από τους καλύτερους πέντε μπασκετμπολίστες στον κόσμο και σίγουρα για τον καλύτερο σ΄αυτό εδώ το Μουντομπάσκετ. Γι΄αυτό και σε κάθε προσγείωση του στο παρκέ, μας κυριεύει το άγχος, φοβούμενοι μην στραβοπατήσει.
Ακόμα όμως και αν ο Γιάννης ήταν Μάικλ Τζόρνταν, δε θα έφτανε για να πάρουμε το χρυσό. Ο Air Mike δεν ήταν μόνος του. Ο πασπαρτού Πίπεν, ο αξιόπιστος Γκραντ, το βρωμόχερο του Πάξον έδιναν τις απαραίτητες βοήθειες στον καλύτερο αθλητή που έχει εμφανιστεί ποτέ στον πλανήτη. Και όλοι αυτοί φυσικά καθοδηγούμενοι από τον μοναδικό Φιλ Τζάκσον.
Ο Αντετοκούνμπο δε θα είναι μόνος του σ΄αυτό το Μουντομπάσκετ. Ο Καλάθης μετά από δυο εκπληκτικές χρονιές δείχνει στην πιο ώριμη φάση της καριέρας του. Ο Nick βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση και μπορεί να αξιοποίησει στο έπακρο τους συμπαίκτες του. Η παρουσία του Σλούκα θα είναι ιδιαίτερα κομβική, καθώς είναι ο πιο γνήσιος σουτέρ αυτής της ομάδας και σίγουρα ο πιο κατάλληλος για να πηγαίνει στη weak side όταν ντουμπλάρεται ο Γιάννης. Είναι υψίστης σημασίας να είναι καλά ο γκαρντ της Φενέρ, μιας και μοιάζει ο μόνος που μπορεί να αντικαταστήσει τον Καλάθη σε ρόλο δημιουργού. Θεωρώ μεγάλο λάθος του Σκουρτόπουλου να κόψει αρχικά τον Μαντζάρη. Ναι μεν ο πρώην γκαρντ του Ολυμπιακού δεν είχε καλή χρονιά, αλλά πρόκειται για παίχτη με υψηλές παραστάσεις που δεν κρύβεται στα δύσκολα. Ο τραυματισμός του Αθηναίου τον έφερε και πάλι στην Εθνική και λογικά θα είναι στην τελική δωδεκάδα.
Η δύναμη της ελληνικής ομάδας είναι τα φόργουορντ, όπου υπάρχουν αρκετοί ικανοί παίχτες που μπορούν να παίξουν σε τουλάχιστον δυο θέσεις. Στο 5 ο Μπουρουσάγκα δείχνει σε καλή κατάσταση, με τον Παπαγιάννη από πίσω του να δείχνει ότι μπορεί να προσφέρει αρκετά ποιοτικά λεπτά. Πιθανόν να δούμε και τον Γιάννη σ΄αυτή τη θέση, όπως τον είδαμε για αρκετή ώρα στο Ακρόπολις.
Ωραία όλα αυτά ρε μεγάλε θα μου πει κάποιος, το πρόβλημα που το βλέπεις;
To πρόβλημα είναι ξεκάθαρο. Η Εθνική ομάδα δεν παίζει καλά. Άκουσα από κάποιους ότι ο Σκουρτόπουλος έκρυψε τα συστήματα. Οι Σέρβοι δηλαδή που παίζουν με σύστημα και στα φιλικά είναι βλάκες; Δεν είναι η εικόνα σοβαρής ομάδας να κρατάει την μπάλα ο Θανάσης για 15 δεύτερα και να σουτάρει 10 τρίποντα. Μιλάμε για έναν παίχτη με απίστευτα αθλητικά πρόσοντα που δεν μπορεί να ελέγξει τα πόδια του. Όταν ξεκινάει η επίθεση με έναν παίχτη που λειτουργεί μόνο με το ένστικτο, η επίθεση θα είναι λάθος 9 στις 10 φορές.
Στον αγώνα με τη Σερβία, που ουσιαστικά ήταν το μοναδικό σοβαρό τεστ, φάνηκε ότι η ομάδα δεν έχει δουλευτεί καθόλου. Το ότι ήμασταν ανταγωνιστικοί το οφείλουμε εν πολλοίς στους διαιτητές που δε σφύριζαν τα φάουλ που κάναμε. Η επίθεση μας δεν είχε κανένα πλάνο. Όταν πήγαιναν δυο και τρεις παίχτες πάνω στον Γιάννη, δεν υπήρχαν από την πλευρά μας η απαιτούμενη κίνηση. Στατικό μπάσκετ που θύμιζε Παναθηναϊκό Πασκουάλ.
Ο Σκουρτόπουλος δεν είναι Πιτίνο, ούτε μπορεί να γίνει σε ένα βράδυ. Αν δεν αλλάξει όμως άμεσα κάποια πράγματα, φοβάμαι ότι η Εθνική μας θα γνωρίσει μια ακόμα αποτυχία. Είναι πράγματα που μπορούν να αλλάξουν έστω και τώρα. Έχουμε ακόμα 15 μέρες μέχρι τα κρίσιμα ματς. Σύμφωνα με την τωρινή εικόνα, η πιθανότητα της Ελλάδας να αποτύχει είναι πάνω από 50%. Η παρουσία του εκπληκτικού Γιάννη θα κάνει την αποτυχία ακόμα πιο οδυνηρή…
Για να βρείτε τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο στο facebook, πατήστε εδώ
