Από τη Μαρία Σκαμπαρρδώνη
Το αυτοκίνητο έχει συνδεθεί με το κοινωνικό γόητρο ενός ανθρώπου, θεωρείται το πιο δημοφιλές μέσο ατομικής μεταφοράς, μαζί με το μηχανάκι. Μπορούμε να πούμε πως για πολλούς, το αυτοκίνητο είναι ένα γνώρισμα το οποίο αισθάνονται πως αυξάνει την ελευθερία, τη σεξουαλικότητα και την ευχέρεια κινήσεων σε πρακτικό επίπεδο.
Όλοι μας ποθούσαμε εκείνη τη στιγμή της ενηλικίωσης, στην οποία θα πηγαίναμε κατευθείαν στη σχολή οδήγησης, με σκοπό, πόθο και προσδοκία να μάθουμε να χειριζόμαστε το δικό μας αυτοκίνητο. Γιατί μέσα μας, είχαμε ταυτίσει το αυτοκίνητο και την εκμάθηση της οδήγησης, με την ίδια την ενηλικίωσή μας, το βλέπαμε ως συμβολισμό της εισόδου μας στην ενήλικη ζωή.
Το αυτοκίνητο, αναμφίβολα, είναι μία σπουδαία ανακάλυψη. Σε μετακινεί ευκολότερα, δίχως να σε εξαναγκάζει να καταβάλλεις τη διπλάσια σωματική κίνηση για να μετακινηθείς στο μέρος που θέλεις.
Παρά το γεγονός όμως ότι το αυτοκίνητο θεωρείται ένα τόσο ποθητό ιδιοκτησιακό στοιχείο, υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δε θέλουν να αποκτήσουν και δεν τους «τραβάει» ιδιαίτερα η ιδέα της απόκτησης αυτού του τόσο όμορφου οχήματος με τις τέσσερις ρόδες.
Και ένα από αυτούς τους ανθρώπους, τολμώ να πω πως είμαι και εγώ. Ποτέ δε με «τράβηξε» η ιδέα του να έχω ένα δικό μου αυτοκίνητο και αισθανόμουν πως και να μην έχω, αυτό δε θα εμποδίσει τις μετακινήσεις και τη ζωή μου.
Για ποιους λόγους, δεν ήθελα ποτέ μου να έχω αυτοκίνητο; Τους αναφέρω αμέσως παρακάτω:
- Γιατί γλιτώνεις από σημαντικά έξοδα: Το αυτοκίνητο μπορεί να είναι ένα σημαντικό μέσο μεταφοράς, να σου λύνει τα χέρια σε πολλές περιπτώσεις, αλλά δεν παύει να είναι πολυέξοδο και απαιτητικό. Τέλη κυκλοφορίας, βενζίνη, διάφορες βλάβες, όλα αυτά αποτελούν ένα σημαντικό πρόβλημα και για τη μετακίνηση αλλά και για την… τσέπη μας. Για αυτό και βλέπουμε ολοένα και περισσότερους ανθρώπους να πουλάνε το αυτοκίνητό τους ή να επιλέγουν τα μέσα μαζικής μεταφοράς, σε μία προσπάθεια να γλιτώσουν από όλα αυτά τα απαιτητικά και βασανιστικά έξοδα.
- Γιατί έχεις την επιλογή της μετακίνησης: Και αυτοκίνητο να μην έχεις, αυτό δε σημαίνει ότι δεν έχεις τη δυνατότητα να μετακινείσαι, καθώς υπάρχει το τραμ, το λεωφορείο, το ταξί, το ποδήλατο (και η τελευταία επιλογή ενδείκνυται και ευεργετική για την υγεία). Δεν είναι λοιπόν απαραίτητη η απόκτηση ενός αυτοκινήτου, υπό το πρίσμα ότι αν δεν έχεις, δεν έχεις καμία απολύτως δυνατότητα μετακίνησης.
- Γιατί μπορεί να αντικαταστήσεις το αυτοκίνητο με τη σωματική άσκηση: Ναι, δε θα σηκωθείς από την Αθήνα να περπατήσεις μέχρι τη Θεσσαλονίκη, εννοείται. Αλλά στην εποχή μας, βλέπουμε πως άνθρωποι χρησιμοποιούν το αυτοκίνητό τους για να πάνε ακόμα και στο περίπτερο που είναι απέναντι από το σπίτι τους, με αποτέλεσμα, την αύξηση του σωματικού βάρους και την αρνητική επίδραση της έλλειψης άσκησης στην υγεία τους. Μπορείς να αντικαταστήσεις το αυτοκίνητο με τη σωματική άσκηση, όπου αυτή είναι εφικτή.
- Δεν έχεις τον έντονο φόβο να προκαλέσεις/πάθεις ατύχημα: Ίσως ο κυριότερος λόγος για τον οποίο δεν ήθελα ποτέ αυτοκίνητο, είναι το γεγονός πως τα τροχαία είναι η πρώτη αιτία θανάτου στις νέες ηλικίες 20-30 ετών. Η έλλειψη οδικής παιδείας είναι εκείνη που οδηγεί στο θάνατο ή ακόμα και αν δεν υπάρξει θάνατος, σε τραυματισμούς, παραλύσεις και ατυχήματα που μπορούν να αλλάξουν δραματικά τη ζωή ενός ανθρώπου. Και όσο και να προσέχεις, πάντοτε μπορεί το κακό να συμβεί και σε εσένα και σε οποιονδήποτε άλλον. Για αυτό και δεν ήθελα ποτέ μου να έχω αυτή την αγωνία.
Σίγουρα, οι περισσότεροι θέλουν και θεωρούν σημαντικό το αυτοκίνητο στις καθημερινές τους μετακινήσεις και είναι αλήθεια πως είναι. Όμως, υπάρχουμε και εμείς, που αμφιταλαντευόμαστε ή είμαστε αρνητικοί στο να το αποκτήσουμε στην καθημερινή μας κοινωνική και προσωπική πραγματικότητα.
