Από τον Τάσο Δεπέργολα
Πάντα έλεγε ότι θέλει να κάνει σοβαρή σχέση, αλλά μονίμως βολευόταν με ό,τι είχε ο μπαξές. Είχε φτάσει πλέον τα 40 και δεν είχε καταφέρει να βρει ούτε μια σοβαρή κοπέλα. Η τελευταία του κατάκτηση ήταν μια συνομήλικη με πειραγμένα νεύρα και γνώσεις 15χρονης.
Από την πρώτη στιγμή ο Παντελής κατάλαβε ότι η ιστορία δεν είχε μέλλον. Παρά ταύτα, προσπάθησε να ξεζουμίσει και αυτή τη σχέση. Είχε φτάσει σε σημείο να μη θέλει να κάνει ούτε σεξ, αλλά δεν μπορούσε να βρει τη δύναμη να χωρίσει. Κάποιες φορές της έλεγε ότι δεν του βγαίνει και καλύτερα να το τελειώσουν. Πάντα όμως ενέδιδε με λίγο παρακάλι την επόμενη μέρα. Έλεγε και ξανάλεγε ότι η κοπέλα δεν τον βοηθάει να χωρίσουν, λες και ήταν μαθητής που περίμενε βοήθεια από τον καθηγητή για να περάσει την τάξη.
Όταν κατάλαβα ότι η κατάσταση του χειροτέρευε, προσπάθησα να τον βοηθήσω πιο ουσιαστικά.
-Κοίτα να δεις. Δεν μπορώ να ακούω άλλο ότι χωρίζεις και να έχει περάσει ένας χρόνος, του διαμήνυσα με έντονο ύφος.
- Και που είναι το κακό; είπε με απάθεια.
- Το κακό είναι ότι κάνουμε κάθε μέρα την ίδια κουβέντα που δεν οδηγεί πουθενά. Πρέπει να απευθυνθείς σε ειδικό.
Ενώ ήταν μοντέρνο παλικάρι, είχε ακόμα την εντύπωση ότι πρέπει να είσαι τρελός για να πας σε ειδικό.
Προσπαθώντας να τον χτυπήσω λίγο στον εγωισμό, του είπα δεν πρόκειται να χωρίσει ούτε το φετινό καλοκαίρι και ότι αν κατάφερνε να χωρίσει, θα του έδινα 100 ευρώ. Θα πλήρωνε εκείνος τα 100 ευρώ αν δεν το έπαιρνε απόφαση πριν τα μέσα Ιουλίου. Ούτε αυτό τον πτόησε όμως, αφού αν και δυο εβδομάδες πριν με διαβεβαίωσε ότι χώρισε, κανόνισε σε ανύποπτη στιγμή να πάνε διακοπές.
Μέχρι που ένα απόγευμα έσκασε ένα μήνυμα στο κινητό του και τα ανέτρεψε όλα. Η κοπέλα βρήκε τη δύναμη να κάνει αυτό που δεν έκανε εκείνος τόσο καιρό. Ήταν φανερό ότι εκείνη δεν μπορούσε να συνεχίσει να κάνει άλλο το κορόιδο. Δεν άντεχε να μη θέλει να κοιμηθεί ούτε ένα βράδυ σπίτι της και να την προσβάλλει συνεχώς με τη στάση του. Αφού δε σου κάνω, δε γίνεται να θες να πάμε διακοπές μαζί, καλύτερα να το τελειώσουμε, ήταν η κατακλείδα πρόταση.
Η στεναχώρια του ήταν εμφανής σε σημείο που άρχισα να αναρωτιέμαι πως θα ήταν αν δεν ήθελε να χωρίσει. Απέφευγε το ποτό, αλλά εκείνο το βράδυ ήπιε 2 μπίρες για να πνίξει την απογοήτευση από την ακύρωση των διακοπών του. Κάποια στιγμή θυμήθηκε το στοίχημα των 100 ευρώ.
-Το κέρδισα το στοίχημα. Χώρισα πριν τα μέσα Ιουλίου.
-Με δουλεύεις, του απάντησα εμφανώς ενοχλημένος. Το στοίχημα αφορούσε τη δική σου αδυναμία. Δεν είμαι η Πυθία για να ξέρω τι θα κάνουν αυτές που μπλέκεις. Εσύ θα πήγαινες διακοπές μαζί της, αν δε σε χώριζε.
Κατάλαβα γρήγορα ότι δεν πρόκειται να βγάλω άκρη και έκοψα αυτή την κουβέντα. Άλλωστε, ο στόχος δεν ήταν να πάρω τα 100 ευρώ. Συμφώνησα να το πληρώσω, αλλά σε περίπτωση που ξαναέβγαινε μαζί της, θα πλήρωνε τα διπλά.
Η επανασύνδεση δεν άργησε να έρθει κι εγώ βρέθηκα με ένα ωραιότατο επίδομα 200 ευρώ.
Ηθικό δίδαγμα: Οι ανασφαλείς δε χωρίζουν ποτέ.
