Στο προηγούμενο άρθρο αναφερθήκαμε στο σεξισμό που βιώνουν γυναίκες οδηγοί και πως έχουν καταφέρει να εκμεταλλευτούν την κατάσταση ουσιαστικά υπέρ τους, με τα στερεότυπα τα οποία είναι ριζωμένα βαθιά στον ανδρικό εγκέφαλο. Δυστυχώς δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες. Υπάρχει μία βαθειά ακόμα και σε πολλές γυναίκες ριζωμένη αντίληψη ότι δεν πρέπει να διαλέγουν τον σύντροφό τους βάση εμφάνισης ή σεξουαλικής έλξης, η οποία προέρχεται από εξωτερικά χαρακτηριστικά, ή εν πάση περιπτώσει αυτό που σου "βγάζει¨ όπως λέμε ο άλλος όταν τον βλέπεις. Για αυτό το λόγο ακούμε διάφορες γυναίκες να υποστηρίζουν μια αφήγηση του τύπου "...Εμένα με τραβάνε άντρες, έξυπνοι, δημιουργικοί, δυναμικοί πετυχημένοι" αν και αυτό το τελευταίο μπορεί να εκληφθεί ως ατάκα που χρησιμοποιεί κάποια προικοθήρας. Η πιο διαδεδομένη δε, ατάκα είναι "διάλεξα το σύντροφό μου διότι είναι ένας ώριμος άνθρωπος". Αν εξαιρέσει κανείς εν μέρει το δυναμικός, όπου όντως η αυτοπεποίθηση που κινείται κάποιος στο χώρο μπορεί να σε προϊδεάσει για την αυτοπεποίθηση του, τα άλλα δύσκολα μπορείς να υποστηρίξεις ότι τα εντόπισες με την πρώτη ματιά. Ακόμα και ο δυναμικός μπορεί να είναι ένας πανίβλακας με υπέρμετρη αυτοπεποίθηση.
Σε αυτή την προσέγγιση απόκρυψης των πραγματικών κριτηρίων επιλογής από τις γυναίκες, τα προβλήματα αρχίζουν στις διαπροσωπικές σχέσεις, όταν άντρες των οποίων η προσωπικότητα είναι όπως την περιγράφουν οι γυναίκες, τρώνε άκυρο πανηγυρικά, σε προσπάθειες προσέγγισης. Αυτές οι καταστάσεις οδηγούν στη διαιώνιση της αντίληψης ότι οι γυναίκες δεν ξέρουν τι θέλουν. Το πρόβλημα εδώ δεν είναι ότι οι γυναίκες δεν ξέρω τι θέλω αλλά ότι θεωρούν ότι δεν μπορούν να το πουν. Για να το αναλύσουμε αυτό ας πάμε λίγο πίσω στο παρελθόν ή μάλλον πολύ πίσω.
Ξέρετε τι είναι η νύχτα του άρχοντα? Την παλιά εποχή όταν σε αγροκτήματα δούλευαν εργάτες οι οποίοι ήταν ουσιαστικά δουλοπάροικοι όταν κάποιος από αυτούς, παντρευόταν μία γυναίκα, ο κτηματίας είχε το δικαίωμα την πρώτη νύχτα του γάμου να πάει αυτός μαζί της και μετά ο άντρας της. Ήταν δηλαδή η γυναίκα, κάτι σαν κτήμα του άντρα. Ακόμα και όταν καταργήθηκε αυτό, η γυναίκα όφειλε τουλάχιστον την πρώτη νύχτα του γάμου να μη δείξει ότι ευχαριστιέται το σεξ με τον νόμιμο σύζυγό της, αλλιώς αυτός είχε το δικαίωμα να τη διαπομπεύσει. Επομένως, η γυναίκα ήταν σκεύος ηδονή για τον άντρα και μηχανή αναπαραγωγής και μόνο αυτά. Πιστεύω λοιπόν ότι παρά τις αρκετές αλλά όχι ικανοποιητικές κατακτήσεις του γυναικείου φύλου στην εποχή μας βαθιά στο υποσυνείδητο έχει μείνει αυτή η ενοχή ότι οι γυναίκες δεν πρέπει να ευχαριστιούνται την σεξουαλική επαφή με τους άντρες.
Έτσι ακόμη και σήμερα έχουν αναπτύξει μία πιο χρηστική προσέγγιση όταν διαλέγουν σύντροφο. Και όταν η επιλογή τους δεν ταιριάζει με την αφηγηματική που τους έχουν ορίσει τα κοινωνικά στερεότυπα, τη διαστρεβλώνουν με τέτοια παραμυθάκια. Φυσικά και μόνο η εμφάνιση κάποιου, δεν φτάνει για να επιλέξουμε σύντροφο. Και αυτό πιστεύω ισχύει και για τα δύο φύλα.
Αλλά σε πρώτη φάση αυτό που θα μας τραβήξει στον άλλον, είναι η εμφάνιση ή εν πάση περιπτώσει, αυτό που μας βγάζει εξωτερικά. Δεν μπορούμε ήδη να ξέρουμε αν αυτός είναι ωραίος βλάκας η ώριμος. Επίσης δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό αν μία γυναίκα αποφασίζει να ρισκάρει με έναν γοητευτικό άνδρα που όμως κάποια στιγμή διαπιστώσει, ότι αυτός δεν έχει την κατάλληλη προσωπικότητα για να ταιριάξουν. Αυτό είναι αποκλειστικά προσωπικό της ζήτημα και επιλογή της. Φυσικά εκεί τίθεται μια άλλη προκατάληψη σε εφαρμογή. Η σύναψη πολλών ερωτικών σχέσεων, που τοποθετεί συγκεκριμένη ετικέτα σε μια γυναίκα. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Κάποιος θα πει τι σε νοιάζει εσένα για ποιο λόγο επιλέγει μια γυναίκα να είναι με κάποιον; Καθόλου δε με νοιάζει η επιλογή του καθενός, αλλά αυτά που λέμε και κάνουμε
Τα προβλήματα δημιουργούνται όταν ανεξαρτήτως φύλου είμαστε ανακόλουθοι σε αυτά που πράττουμε. Έχουμε το απόλυτο δικαίωμα να είμαστε με αυτόν που θέλουμε , αλλά έχουμε και την υποχρέωση προς αυτόν που απορρίπτουμε (εφόσον μας προσεγγίζει σωστά) να του εξηγούμε πολύ απλά, ότι δεν μας ελκύει εμάς προσωπικά, άρα δεν υπάρχει προοπτική. Τόσο απλά. Κάτι βλακείες του τύπου "δεν μου κάνεις κλικ" περιμένω τον δυναμικό άντρα κτλ, εκτός του ότι είναι υποκριτικές, μπορεί να κάνουν τον άλλο να ψάχνεται αναίτια, με το τι στραβό έχει. Επομένως πείτε την αλήθεια, δεν διαφέρουμε και τόσο πολύ και εσείς την εμφάνιση κοιτάτε. Και καλά κάνετε