Από τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο
Αναμφίβολα οι Άγριες Μέλισσες είναι μια από τις καλύτερες τηλεοπτικές σειρές των τελευταίων χρόνων. Κατ΄εμέ η κορυφαία και απ΄ό,τι φαίνεται δείχνει να μην έχει ταβάνι. Το μυστικό είναι να μη διαβάζεις τα spoilers. Δεν καταλαβαίνω γιατί το κάποιοι κάνουν, έτσι χάνεται όλη η μαγεία.
Χθες θα είχαμε χάσει όλο το σασπένς, αν ξέραμε τι περίμενε τον Κλεομένη, ο οποίος έδωσε ρέστα. Είχε φανεί από την αρχή ότι πρόκειται για εξαιρετικό ηθοποιό που του ταίριαζε απόλυτα ο ρόλος του απατεώνα προικοθήρα. Κατάφερε μέσα σε ελάχιστα επεισόδια να γίνει αντιπαθής στο ήδη απαιτητικό κοινό. Οι ατάκες του, το ύφος του, οι ραδιουργίες του, ήταν όλα σε υπερθετικό βαθμό.
Χθες, ωστόσο, ξεπέρασε τον εαυτό του. Ήταν η ώρα που ο Μελέτης αποφάσισε να τον ξεφορτωθεί μια για πάντα. Ο αδίστακτος επιστάτης της οικογένειας Δούκα, αφού τον χτύπησε και πήρε πίσω τα 400 χιλιάρικα (εκτός από ένα χαρτονόμισμα που το πήρε ο αέρας), τον έδεσε και άρχισε να τον σέρνει. Οι ικεσίες του Κλεομένη για να σώσει το τομάρι του ήταν ανατριχιαστικές. Ήταν η πρώτη φορά που κατάφερνε να γίνει συμπαθής στο κοινό. Δεν κρύβω ότι ήθελα να τη γλιτώσει, αλλά ποιος μπορεί να ξεφύγει από τα δολοφονικά ένστικτα του Μελέτη.
Όταν ο Κλεομένης κατάλαβε ότι δε θα κατάφερνε τίποτα, άφηνε τις ικεσίες και ξεκινούσε τις προσβολές. Ίσως η πιο καθηλωτική σκηνή από την αρχή της σειράς. Αυτή η εναλλαγή συναισθημάτων φανέρωσε όλο το υποκριτικό του ταλέντο. Δεν έχουμε παρά να του υποκλιθούμε. Στους Σεβαστούς μπορεί να μη λείψει καθόλου, είμαι σίγουρος ότι στο τηλεοπτικό κοινό θα λείψει πάρα πολύ...
