Aπό τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Άκουγα ένα τραγούδι λίγες μέρες πριν. Δε θυμάμαι την ακριβή χρονολογία που κυκλοφόρησε, θυμάμαι όμως ότι έκανε το μπαμ στα χρόνια μου στον ιστορικό Groovy. Τίτλος του κομματιού «H θλίψη μας γιορτή». Ξεχωρίζει φυσικά για την αβάσταχτη μελαγχολία του που εκφράζεται μέσα από τη φωνή του καλλιτέχνη και τους βαθιά πονεμένους στίχους.
Όταν ακούω κομμάτια που μου άρεσαν στο παρελθόν, με διακατέχει πάντα μια θλίψη. Σκέφτομαι πόσο διαφορετική ήταν η ζωή κάποτε και πόσο δύσκολο είναι να σταματήσουμε το ρυθμό των αλλαγών. Άλλωστε, όπως έχει ειπωθεί, κάποιοι είχαν σαν όνειρο να αλλάξουν τον κόσμο και τώρα απλά πολεμούν να μην αλλάξει ο κόσμος αυτούς.
Αυτό που μας μένει με την πάροδο των χρόνων εκτός από την ανάμνηση, είναι η εμπειρία. Σίγουρα με τη βοήθεια της, είμαστε πολύ πιο ολοκληρωμένοι σαν προσωπικότητες. Το βασικό πλεονέκτημα που μας προσφέρει, είναι η αποφυγή δυσμενών καταστάσεων. Χάρη στην εμπειρία (εξυπακούεται ότι πρέπει να υπάρχει και λίγο μυαλό) μπορούμε να διαχειριστούμε ευκολότερα μια κρίση, μπορούμε να διαχωρίσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια το καλό από το κακό. Αν αρχίσω να απαριθμώ όλα αυτά που μπορεί να μας προσδώσει, το editorial θα τελειώσει αύριο. Και όμως, αν ρωτήσουμε δέκα ανθρώπους να επιλέξουν ανάμεσα στην τωρινή ολοκληρωμένη προσωπικότητα τους που είναι βασισμένη στην εμπειρία και στην αφέλεια του παρελθόντος, οι περισσότεροι θα προτιμήσουν το δεύτερο.
Μπορεί μεγαλώνοντας, έχοντας βιώσει καταστάσεις να είμαστε πολύ πιο ώριμοι και κασταλλαγμένοι , αλλά οι περισσότεροι δε ζητάνε αυτό από τον εαυτό τους. Ο άνθρωπος δε σταματά ποτέ να επιζητά όμορφες στιγμές. Χάρη στην εμπειρία ίσως αποφεύγονται κάποιοι κίνδυνοι, αλλά κάποιοι από αυτούς είναι απαραίτητοι για να τροφοδοτούν ενέργεια έναν βαριά υπνωτισμένο οργανισμό. H εμπειρία κάποιες φορές αποτελεί ένα είδος τροχοπέδης για να μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε όλες τις επιθυμίες μας. Δυστυχώς είναι πολύ συνδυασμένη με τη λογική και ως γνωστόν, η πολλή χρήση της λογικής αποτρέπει το ένστικτο και την καρδιά να λειτουργήσουν όπως θα έπρεπε.
Σαφώς και δεν παραγνωρίζω τα πολλά οφέλη που αποκομίζουμε από αυτήν. Είναι πολύ περισσότερα από τα μειονεκτήματα και κάποιες φορές τα απολαμβάνουμε με τον πιο εμφατικό τρόπο. Απλά υπάρχουν στιγμές που διώχνει ακόμα και τον πιο παραγωγικό ενθουσιασμό. Και μην ξεχνάμε, ότι αν δεν είχαμε απογοητευτεί στη ζωή, δε θα είχαμε άλλες τόσες φορές γοητευτεί. Στην τελική η εμπειρία μπορεί να μας γλιτώνει από θλιβερές επιλογές, όχι όμως και από θλιβερές σκέψεις.
Σε κάθε περίπτωση, η εμπειρία είναι το πρώτο σύμπτωμα ότι αρχίζεις να μεγαλώνεις επικίνδυνα… Σε αθλητικό επίπεδο, η απόδειξη είναι ο αξεπέραστος Νίκος Γκάλης που όταν αποφάσισε να παίξει με βάση την εμπειρία του, είχε χάσει όλα τα φυσικά του (σπουδαία) προσόντα!
Για να βρείτε τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο στο facebook, πατήστε εδώ
