Από την Ελεονώρα Μάη
Μπορεί ο ρομαντισμός να ξεκίνησε σαν ένα καλλιτεχνικό κίνημα, εξελίχθηκε όμως σε κάτι περισσότερο. Πολλοί ακούνε ρομαντισμό και σκέφτονται λουλουδάκια, φεγγαράδα και ροζ παντού. Λίγο υπερβολικό νομίζω αλλά όχι μακριά από την πραγματικότητα. Ας περάσουμε όμως στο σημερινό μας ερώτημα. Υπάρχουν ακόμα ρομαντικές γυναίκες; Μην βιαστείτε να απαντήσετε πριν διαβάσετε τα παρακάτω!!!
Βλέποντας το θέμα από την μία οπτική γωνία, στις μέρες μας κυριαρχούν οι έντονοι ρυθμοί ζωής. Και τι θέλω να πω με αυτό; Πολλές φορές η καθημερινότητα μας “ρουφάει” και μας ξεζουμίζει. Ξεχνάμε να ζήσουμε όπως πρέπει, να δείξουμε τα συναισθήματά μας. Έτσι δεν έχουμε χρόνο για ρομαντισμούς, βόλτες στο φεγγαρόφωτο και άλλα τέτοια “γλυκανάλατα” όπως τα αποκαλούν μερικοί μερικοί. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι γυναίκες δεν είναι ρομαντικές. Απλώς μπορεί να να κρύβουν καλά μέσα τους αυτή την πλευρά τους ή και να την έχουν ξεχάσει λιγάκι. Στους καιρούς που ζούμε η κοινωνία έχει τεράστιες απαιτήσεις από τις γυναίκες. Οικογένεια, δουλειά, σχέσεις, φιλίες κι άλλα πολλά αντιμετωπίζουν οι γυναίκες, άλλες με επιτυχία κι άλλες όχι. Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι δεν το βάζουν κάτω!
Ας πάμε τώρα από την άλλη οπτική. Υπάρχουν κι αυτές οι γυναίκες που τον θέλουν τον ρομαντισμό τους και δεν ντρέπονται να το πουν και να το δείξουν. Κάνουν, μάλιστα τα πάντα για μην χαθεί από τη ζωή τους. Βλέπουν τα πάντα αλλιώς, αισιόδοξα, καλοπροαίρετα και λίγο “ροζ”. Τώρα θα μου πείτε αυτό δεν σου βγαίνει πάντα σε καλό, αλλά μπορεί και να συμβαίνει το αντίθετο. Αυτές οι γυναίκες σκάνε χαμόγελο με ένα μπουκέτο λουλούδια ή έστω με ένα απλό τριαντάφυλλο! Λιώνουν όταν τις καλούν σε ένα ρομαντικό δείπνο με κεριά, απαλή μουσική και τα συναφή (αν ακολουθήσει και μια πρόταση μετά… πετάνε στα σύννεφα, τα ρόζ μην ξεχνιόμαστε!!!)! Ρομαντικές μέχρι το κόκαλο που λένε!!!
Υπάρχει και άλλη πλευρά (είναι πολυεπίπεδο το θέμα!!!). Κοινώς είναι και εκείνες οι γυναίκες που ακούνε “ρομαντισμός” και τρέχουν χιλιόμετρα μακριά!!! Έχουν αλλεργία στο ροζ, στα λουλούδια, στα κεριά και σε ό,τι αναφέραμε πιο πάνω. Έχουν λόγο που το κάνουν όμως. Είτε από επιλογή, γιατί έτσι τους αρέσει, είτε επειδή την έχουν “πατήσει” στο παρελθόν και τώρα ούτε να ακούσουν θέλουν για βόλτα στην πανσέληνο.
Και αφού αναλύσαμε όλες (σχεδόν!) τις περιπτώσεις, ήρθε η ώρα να σας πω το ζουμί της υπόθεσης. Όλες οι γυναίκες, μα όλες, θέλουν έστω και λίγο ρομαντισμό στην ζωή τους. Το έχουν στα γονίδιά τους. Απλώς, κάποιες το βγάζουν προς τα έξω και άλλες το θάβουν βαθιά στο είναι τους ως άμυνα στις “επιθέσεις” των καιρών. Εγώ λέω πως υπάρχουν ρομαντικές γυναίκες στις μέρες μας. Τις βλέπω κάθε μέρα, περπατάμε μαζί στο δρόμο, τις βλέπω να χαμογελούν όταν θα δουν ανθισμένους κήπους με λουλούδια. Να χαίρονται ακόμα και με το πιο απλό δώρο, μια αγκαλιά και μια γλυκιά κουβέντα. Ο ρομαντισμός προϋποθέτει και συναισθήματα, άρα όλοι λίγο πολύ είμαστε ρομαντικοί, και οι γυναίκες ακόμα περισσότερο! Και την επόμενη φορά που θα αναρωτηθείτε αν χάσατε τον ρομαντικό εαυτό σας, θυμηθείτε όσα διαβάσατε παραπάνω. Εις το επανιδείν!
