Η φράση «πρέπει πρώτα να αγαπάς τον εαυτό σου για να μπορέσεις να αγαπήσεις κάποιον άλλο» μπορεί να ακούγεται κλισέ αλλά κρύβει μια μεγάλη δόση αλήθειας.

Τόσο η ανάγκη για συντροφικότητα όσο και το στίγμα του να είναι κανείς ελεύθερος, ιδιαίτερα από μια ηλικία και μετά, είναι δύο παράμετροι που μας κάνουν να δαιμονοποιούμε την εργένικη ζωή. Από την άλλη, δεν είναι λίγοι και αυτοί που φοβούνται ότι οι δεσμευμένοι ή παντρεμένοι φίλοι τους θα τους κάνουν κάποια στιγμή στην άκρη αν συνεχίσουν να παραμένουν μόνοι.

Οι πιέσεις είναι λοιπόν πολλές και ισχυρές, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η βιασύνη δεν είναι ποτέ καλός σύμβουλος, πόσο μάλλον στο πεδίο (μάχης) των σχέσεων, όπου μια επιλογή μπορεί να καθορίσει σχεδόν κάθε πτυχή της καθημερινότητας ενός ανθρώπου ή τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θα γεννηθεί και θα μεγαλώσει ένα παιδί.

Ευτυχισμένος ως σύντροφος είναι αυτός που κουβαλά στη σχέση όμορφα πράγματα και έχει μόνο καλά να προσφέρει και να μοιραστεί. Μπορεί το μήνυμα να μην είναι καινούριο, όμως η υπενθύμιση δεν βλάπτει όταν κάποιος νιώθει ότι έχει βαρεθεί να είναι μόνος.

Πηγή:onmed.gr